Прихрана на житни култури
Ѓубрење– Пченицата има големеи потреби од хранливи материи. Најголеми потреби има за азот, фосфор, калиум. Покрај тоа има потреба и од калциум, магнезиум, сулфур, железо, натриум, како и од микроелементи бор, манган, бакар и др. Поголем дел од овие елементи ги има во почвата или како споредни состојки во ѓубривата, затоа нема потреба да се додаваат со ѓубрењето. Азот, фосфор, калиум се елементи кои ги нема доволно и треба да се внесуваат со ѓубрењето. Ѓубрењето треба да е рационално а кои количини ќе се употребат зависи од планираниот принос, сортата, обработката, составот на почвата (за штое пожелно е да се направи агрохемиска анализа на почва од која ќе се добијат резултати за количината на хранливи елементи во почвата а врз основа на тоа ќе се планира количината на ѓубрива кои ќе се употребат).
Покрај основното ѓубрење житните култури имаат потреба и од прихранување во текот на вегетацијата.
Прихранување-тоа е важна мерка при одгледување на пченицата која може да го зголеми приносот за околу 20%. Тоа се применува во критичен период за растението – фаза на братење. Се користи азотно ѓубриво…