Управување со жетвени остатоци
Во сите гранки на земјоделското производство после жетвата остануваат корењата и надземните жетвени остатоци. Многу од жетвените остатоци како што се слама, пченкарница и остатоци од други растителни видови, остануваат како споредни производи.
Жетвените остатоци како споредни производи можат да се икористат на повеќе начини: за сточна храна непосредно или преработена, како простирка во сточарството, како суровина за добивање целулоза, хартија и др, за спремање на компост или дирекно вклучување во процесот на користење на органската материја со заорување во почвата.
Количината на жетвени остатоци во растителното производство зависи од растителнит вид, сортата, како и од временските услови во поедини години. Кај озимата пченица количината на слама е од 3-7 т/ха, кај пченката 8-12 т/ха, кај сончогледот 3-6 т/ха и т.н.
Ако жетвените остатоци не се однесат од нивата, тие представуваат реален вишок на производ на нивата, и треба на некој начин да се ослободи површината за благовремена обработка на почвата за следната сеидба.
Палењето на жетвените остатоци представува губење на органска материја и азот. Освен губење на органска материја , огнот ги уништува микроорганизмите, го загрозува дивечот, ја загадува средината и представува голема опасност заради можност од неконтролирано ширење на пожари.
Палењето на растителните остатоци на обработливите површини после жетвата, според постоечките законски прописи е забрането, освен во случај заради спречување на ширењето или уништувањето на штетни организми, кога за тоа постои службена наредба за палење, или во случај на палење на растителни остатоци од плевели.